• DARIAH EU
• Publications close
• Article close
• Teksty Drugie close
• Digital Humanities and Cultural Her... close

***ENGLISH BELOW*** Streszczenie Artykuł prezentuje analizę problematyki poruszanej na łamach „Tekstów Drugich” w latach 1990–2012 z wykorzystaniem metody modelowania tematycznego. Na podstawie 1923 artykułów z tego okresu autorzy uzyskali i poddali interpretacji 120 wyłonionych automatycznie słowozbiorów, tj. tematów obecnych na łamach pisma. Wyróżniono tematy stałe, a także takie, którymi zainteresowanie rosło lub malało. Zastosowanie metod ilościowych pozwoliło ująć historię dyscypliny nie tyle jako serię odrębnych etapów, ile ciągły proces, w ramach którego współistnieją różne konfiguracje zagadnień. ABSTRACT Topic modeling on „Second Texts” The paper analyses the thematic structure in the issues of the literary journal Second Texts, in the years 1990–2012, using the topic modelling methodology. On the basis of 1,923 articles from this period, the authors obtained and interpreted 120 automatically inferred topics from the subsequent issues of the journal. The analysis allowed for identification of permanent and seasonal topics, which appeared with growing or declining frequency overtime. The application of quantitative methods has made it possible to capture the history of the discipline not so much as a series of distinct phases, but rather as a continuous process built from different configurations of co-existing research interests.

Autor przybliża sylwetkę polskich humanistów cyfrowych na podstawie wyników europejskiego sondażu praktyk oraz potrzeb cyfrowych w humanistyce i naukach o sztuce przeprowadzonego na przełomie 2014 i 2015 roku przez Obserwatorium Cyfrowych Metod i Praktyk (Digital Methods and Practices Observatory – DiMPO) – grupę roboczą europejskiego konsorcjum DARIAH. Wyniki analizowane są w kontekście obecnej w literaturze przedmiotu koncepcji o falach humanistyki cyfrowej: pierwsza to prosta digitalizacji, druga – zastosowanie zaawansowanych metod cyfrowych, trzecia – krytyczny namysł nad epistemologią cyfrowych instrumentów. Autor proponuje stopniowalne definiowanie humanistów cyfrowych przez umieszczanie ich na spektrum, od tych korzystających z podstawowych narzędzi po najbardziej zaawansowanych użytkowników. To sketch a profile of Polish digital humanists, Maryl draws on the results of a European survey on scholarly practices and digital needs in the arts and humanities. This survey was conducted in 2014 and 2015 by the Digital Methods and Practices Observatory (DiMPO), a working group of the European consortium DARIAH. The results are analysed in the context of the concept of waves of digital humanities: the first wave is simple digitization, the second entails the use of advanced digital methods, the third harnesses critical reflection on the epistemology of digital instruments. Maryl proposes to classify digital humanists by placing them on different points on a spectrum, from those using basic tools to the most advanced users.